شبکه قدرت و ارتباطات سیاسی در سطوح محلی

هدف این مقاله ارائه انگاره ای نو برای قدرت است. این انگاره از بعد مکانی محدود به حوزه های انتخابیه نمایندگی مجلس است و جورچین های قدرت را ترسیم می کند؛ این تعریف از قدرت معطوف به ارتباطات سیاسی است و اگرچه از قدرت متکثر سخن می گوید اما با قدرت شبکه ای متفاوت است. کمیاب ترین منبع جامعه یعنی قدرت که خود می تواند ازنظر بازیگران سیاسی پیام ارتباطاتِ پنهان باشد جورچین هایی متفاوت دارد. در این روبیک بهم ریخته، اشخاص به عنوان اضلاع قدرت و نماینده گروه ها و سازمان هایی هستند که قدرت را چیدمان می کنند. سطوح این روبیک از دیدگاه این مقاله عبارت اند از:1. ادارات دولتی و نیروهای انتظامی و امنیتی 2. نیروهای نظامی سپاه و ارتش 3. سازمان ها و ترجمان های تابعه قوه قضاییه ازجمله دادگستری و دادستانی 4. نماینده مجلس 5. امام جمعه به عنوان نماینده ولی فقیه 6. مردم و 7. فرمانداران به عنوان گشتاور یا محور روبیک. این مقاله به این پرسش پاسخ می دهد که ارتباطات سیاسی بازیگران به عنوان سطوح قدرت، چگونه انگاره مکعب روبیک را شکل می دهند؟ این مقاله با استفاده از روش کتابخانه ای و اسنادی در پژوهش به این نتیجه رسیده است که الگو قدرت در حوزه های انتخابیه نمایندگی مجلس از انگاره مکعب روبیک پیروی می کند سطوح این انگاره در تقسیم قدرت به تبع خواسته و داشته هایشان جورچین هایی متفاوت می آفرینند و خانه کوچک در هر سطح می تواند در سطحی دیگر جایی داشته باشد و معادلات را پیچیده تر کند. ویژگی متمایز این انگاره برای قدرت افزودن بعد فضایی و عمق ارتباطی به آن، چرخش خانه های سطح به عنوان داشته ها و بده بستان میان سطوح قدرت در راستای خواسته ها است.